Ĉu vi scias kiu estis Tibor Sekelj!? Membrojn de la novefondita Esperanto-societo ''Estonteco'' Križevci estis demandinta ĝuste tiun demandon kaj sukcese respondis ĝin profesorino Spomenka Štimec la 3-an de aŭgusto 2012, en la Urba Biblioteko ''Franjo Marković''. Per la informimpresa prelego pri unu el la plej interesaj kaj signiforiĉaj esperantistoj, s-ino Štimec solene malfermis la unuan prelegoĉenon en la freŝe refondita Esperanto-societo.

Mi estas 76-jaraĝa Ruso, eksa kuracisto kun sana menso kaj arda deziro okupiĝi pri filatelo.

Mia amata ĉevaleto estas francaj puraj (nestampitaj) poŝtmarkoj. Interŝanĝe mi proponas sovetajn poŝtmarkojn, dezirinde laŭ katalogo Yvert&Tellier (Francio). Mi proponas eventualan interŝanĝon per kovertoj de ordinara poŝto. Mi kun dankemo akceptos ajnan proponon rete korespondi. Mi povos esti utila al komencantoj por pliperfektigi nivelon de Esperanto. Certe, mi volonte skribos ankaŭ ruslingve, se mia eventuala korespondanto regas la rusan. Mi loĝas en respubliko Marij El, kies ĉefurbo estas Joŝkar-Olo (Ruĝa Urbo – mari-lingve).

Dankon pro Via klopodo helpi akiri por mi korespondant(in)on. Amike Jurij Kivaev.  

 

Sian ĉi-someran eŭropan vojaĝon Gilberto Menegasso kaj lia edzino Aparecida Mandarini Rodrigues Menegasso el São Carlos (Brazilo) pasigis parte ankaŭ en Kroatio. De la 22-a ĝis la 24-a de junio ili partoprenis la 10-an kongreson de kroataj esperantistoj en Koprivnica, kaj post la kongreso, la 26-an de junio, ili estis akceptitaj de la urbestro de Bjelovar s-ro Antun Korušec. Samtage ili prezentis en Esperanto (kun simultana traduko) la prelegon “Brazilo - koninda lando” en la Popola biblioteko “Petar Preradović” en Bjelovar. Tagon poste ili faris ekskurson en Lonjsko polje kaj la cikonia vilaĝo Čigoč, kaj okazigis la saman prelegon en la Popola biblioteko kaj legejo “Vlado Gotovac” en Sisak kaj en Kroata domo en Petrinja.

Koprivnički Bregi estas vilaĝo troviĝanta proksime al Koprivnica, la ĉi-jara urbo-gastiganto de kroata nacia Esperanto-kongreso. En tiu vilaĝo vivis kaj laboris la konata fervojisto-esperantisto Ilija Puhalo, unu el la gvidantoj de Internacia Asocio de la Fervojistaj Esperantistoj (IAFE), kiu per liaj klopodoj havis sian sidejon en la tiama Jugoslavio. Okaze de la 75-a morto-datreveno de Ilija Puhalo, Dokumenta Esperanto-Centro el Đurđevac proponis al Komunumo Koprivnički Bregi ke oni honorigu lin per starigo de dulingva memortabulo. La Komunumo akceptis la proponon, kaj okaze de la 10-a kongreso de kroataj esperantistoj, la kongresanoj partoprenis la inaŭguran solenaĵon de nova ZEO, kiu staras sur la Socia domo en la vilaĝo, fakte sur la konstruaĵo kie funkciis la loka Esperanto-klubo antaŭ la dua mondmilito.

La 10-a (jubilea) kongreso de kroataj esperantistoj ankoraŭfoje pruvis, ke bona semado donas bonan rikolton. Inter la 22-a kaj 24-a de junio en Koprivnica kolektiĝis bunta internacia societo: 140 kongresanoj el 14 landoj de 4 kontinentoj. Kvankam aliĝis ĉirkaŭ 180 geesperantistoj, parto el ili pro privataj aferoj ne sukcesis alvojaĝi, kaj tiel ne realiĝis la celata nombro 200. Tamen, la evento eĉ sen tio fariĝis unu el la plej gravaj Esperantaj aranĝoj en Eŭropo.

La legendo pri Veronika de Desinić estas unu el inter multaj en la mondo pri malpermesitaj amoj, simila al tiu pri Romeo kaj Julia aŭ tiu, priskribita en la opereto „Madame Buterfly“. En pitoreska vilaĝeto Desinić montsube de la kastelo Veliki Tabor, en la dekkvina jarcento vivis bela vilaĝanino Veronika. La kastelon mastrumis potenca banuso de Kroatio, grafo Herman la Dua de Celje, samtempe eŭropa potenculo.

Juna kaj belstatura lia filo Friedrich, rajdinte tra la patra bieno, ekvidis la belulinon. Li tuj enamiĝis. La amindumado de la gejunuloj ne tro plaĉis al la patro, kiu kontraŭstaris ilian amon. La junaj geamantoj persistis kaj fuĝis al la kastelo Friedrichstein en Slovenio, proksime de la limo al Kroatio, en regiono de Gorski Kotar. La bela kastelo kun siaj muroj estis konstruita kiel ĉasdomo por la junulo, pro kio ĝi ricevis ankaŭ la nomon. En la kastelo protektita per dikaj muroj, ĉirkaŭita per bela naturo kaj riĉeco da sovaĝaj bestoj kaj birdoj, la geamantoj okazigis sian geedziĝan feston. Bedaŭrinde, ilia feliĉo ne daŭris longe.