Abesinske, bengalske i britanske mačke često čuju epitete upućene sebi kao “zle” i “agresivne”.
Slični stereotipi postoje za bilo koju drugu pasminu. No, je li na karakter mačke doista prvenstveno utjecalo pripada li perzijki ili sfinksu?
Shvatimo to zajedno.
Kako bismo pronašli odgovor na pitanje koje nas zanima, nije na odmet prisjetiti se da se uzgajivači i uzgajivači pri uzgoju umjetnih pasmina vode građom tijela, duljinom dlake, vrstom uzorka, bojom i drugim sličnim čimbenicima.
Ali nitko ne uzgaja mačke na temelju njihova ponašanja.
Zašto se osobine koje im se pripisuju “lijepe” na stijene? Za to možemo zahvaliti (ili kriviti) humanizaciju mačaka i marketinške trikove uzgajivača koji o svojim ljubimcima uglavnom govore samo dobre stvari, opisujući ih kao umiljate i neagresivne.
Ukratko: problemi u ponašanju, uključujući agresiju, nečistoću, anksioznost i druge, mogu se pojaviti kod apsolutno svake mačke, bez obzira je li čistokrvna ili ne.
Kao što “pas grize samo zbog psećeg života”, tako i karakter mačke prije svega ovisi o okolini i ljudskom odgoju, a nikako o genima.